Na regen komt zonneschijn (update 4 juni '23)

Deze weken staan in het teken van het opbouw van de garage. Ivm familieomstandigheden zijn er ook dagen bij dat er niet aan De Burcht gewerkt kan worden. Ook daar moet gewoon tijd voor zijn. Je kunt dat/het nooit meer over doen. We nemen die tijd dan ook. Maar zo tussendoor proberen we nog wat te werken. Dat gaat niet echt goed. Het hoofd staat bij andere zaken.

Toch lukt het ons om de verdiepingsvloer op de garage te krijgen en maken het grote spant in het midden. Hierna komen de beide zijgevels van de garage. Alles in houtskelet.

Als de zijgevels staan komt de nokbalk die staat op de zijgevels en het midden spant. Als de nok er staat komen er een paar gordingen tussen de nok en de verdiepingsvloer. Daar gaan we de komende week mee aan de gang evenals de dakgoot boven de garagedeur.

Aan de achterzijde loopt het stalen dak weer van de nok tot aan de grond en komt er geen dakgoot.

Het glas voor de kamer is weer 6 weken verschoven. Wederom is er schade aan de pui. Nu pas ergens ver in juni. 😡Toch maar geen Hepro meer aanraden. 

Hier het midden spant. Ze zijn er zwaar maar het lukt om ze boven te krijgen. De bloemenweide op de voorgrond is in wording. Het groeit lang zo hard niet dan vorig jaar.

Helaas wordt er weer glysofaat gespoten. + een mixje voor een ander onkruid. Vrolijk wordt je er niet van. Jammer dat het moet. Sporen hiervan komen weer van het mais in de koe en zo weer in ons. 
Hopelijk komt er snel een Europees verbod hierop. Het ergst is als de wind jouw kan op staat.😡

Ze mogen tot 2 meter van de sloot niet spuiten. Ze doen het gewoon niet . Zie het bewijs. Bah.

Hier zie je de midden spant goed in beeld

Zicht vanaf het doodgespoten land. Daar spotte ik een veldleeuwerik. Helaas zal die ook het glysofaat niet overleven. Hier zie je duidelijk waar niet en wel gespoten is.

Hier zijn ze machinaal aan,t eggen. Met het stof komt wederom een hoop glysofaat vrij voor de omgeving.

Het levert wel een mooi plaatje op. Een golvend weiland. Dit jaar komt er weer mais. Geen probleem. Ook hierdoor weer veel wild op onze bouwkavel. En het neemt de warmte van het land wat weg. 

Hier zie je de opbouw van de zijgevels. 

En hier ligt de nokbalk er op.

Een fop plaatje. Hier lijkt de garage bijna groter dan het huis.

Het begint de contouren te krijgen hoe de architect het bedacht heeft.  Hier zie je ook goed de verbinding van het huis met de garage.

Een mooi lijnenspel. 

 

Het begint al wat te lijken.

De west gevel 

Langzaam verschijnen de Raveel balken

Het wordt weer een super sterk dak. Dat moet ook wel met de wind die hier kan staan on het open veld.

Hier gaat het mais in de grond. Dit gaat met een gangetje van wel 50 km per uur. Zo knap dat er dan toch ooit weer mais gaat staan.

Je ziet dat het alweer gort droog is. Voorin zit de bak zit de mais.

Hier wordt de net gezaaide mais voorzien van een lading ontkiemings water. Nog nooit gezien zo. Dit gaat met een slakkengang van 5 km per uur. Met het apparaat wat normaal mest injecteert wordt nu water uit gereden vanuit het Hondhalstermeer. Je ziet de slang waarmee het wordt aangevoerd. Ze zijn er wel 3 dagen mee bezig om het hele perceel te bewateren. Dit wordt kostbare mais dit jaar.

Hier hebben we de steiger weer opgebouwd om de windveren te monteren.

Het begint steeds meer op een huis te lijken. 

De eerste dakplaten komen er op te liggen. 

Deze platen hebben geen veer en groef dus zouden aan de zijkanten in kunnen zakken tussen de Raveelbalken. We lossen dit op met een regel die als spoor wordt gemonteerd. Super sterk zo.

Het is net kunst. Nee het is kunst😀

Er verschijnen steeds meer platen. Ze zijn loei zwaar dus het gaat niet zo snel. Alles op Ellenbogen stoom. 

Via een paar oude logs van het huis trekken we de platen naar boven.

Hier liggen de eerste rij platen er aan de noordkant op. De platen zijn 2440 bij 1220 mm. En door het steeds blijven controleren van het reeds gebouwde passen de platen prima en ligt alles haaks en recht.