Wie een kuil graaft voor......

Het was de week in de kentering van zomer naar de herfst. Het wordt inmiddels al vroeg donker en de regen komt af en toe met bakken uit de lucht. Inmiddels denk ik steeds vaker.... mooi...tank vol.

Ik begin maandag met het muizen, marter en rattenproof maken van de ruimte onder de veranda. Vorig winter zaten er soms grote beesten onder die je dan hoorde scharrelen. Het kon natuurlijk ook gewoon een egel zij. Die laatsten mogen natuurlijk wel maar helaas is er geen toegangscontrole bij de ingang. Dan maar niemand en volière gaas. Ik graaf het 30 cm in de grond in de hoop dat ze hier niet onderdoor graven.

Als ik een muis was dan zou ik het al snel opgeven als ik gaas tegen kwam. We gaan het zien.

Het geheel is bijna 15 meter lang dus ik ben wel ff bezig. Ook gelijk alle openingen elders buiten het huis ongedierte vrij maken met gaas.

Het graan is van het land en dan begint de invasie van de muizen weer. En hier is sowieso veel meer leven rond het huis. In de schemering vliegt er in de schemering een hele grote vleermuis rond het huis. Zo knap dat die nergens tegen aan vliegt.  Het gaat heel hard en behendig.

Jan is bezig met het afwerken van de ingang van de badkamer en de boven zijdes van de ramen die nog steeds moesten worden afgewerkt. Ook dat is af.

Zelf zet ik het deel van de veranda waar geen overkapping aanwezig is nog in de Tung olie.

De kogel is door de kerk. Langzaam denken we richting de voorkant van het huis waar ons nog een enorme klus staat te wachten. De Risaliet.  Op vrijdag is Jan bezig met het uitdenken hoe alle moet worden gemaakt en we zetten de paaltjes uit. Hierna kan ik beginnen met graven van de 2 gaten voor fundatiepalen. Die was niet meegenomen door de architect en hebben wij bij de start van de bouw ook niet meegenomen.

Ze moeten worden uitgegraven tot op het harde zand op minstens 1 meter diep. Daar ga ik zaterdag mee aan de gang. Ik begin met diegene waar nog geen grondberoering is geweest. Zo heb ik de ergste gehad. De andere moet ik erg uitkijken voor de 2 internetkabels en de hoofd waterleiding.  

De eerste gat is idd verschrikkelijk. Ik moet de bijl er bij pakken om de grond en puin los te maken. Er hebben hier gebouwen gestaan en er zit best veel sloopafval in de grond.

Op Buienradar zie ik een enorm buiencomplex aankomen dus zet er  nog een tandje bij. Om 15 uur is het gat gegraven. En de regen is net bij Wagenborgen. Nu maar even een zeil er over om het gat niet vol te laten regenen. Hoe dieper ik ging hoe makkelijker het werd. Het viel allemaal mee met de regen.

Maandag gat 2 en dan kan het beton er in voor de fundatie poer.

Jan is met de afwerking van de 2 daklichten die we hebben gerepareerd. Er komen witte platen in voor extra licht in huis. We hebben ook de eerste herfst storm gehad. Na een hele zomer zonder gekraak van het huis is het wel weer even wennen dat in de harde wind alles weer kraakt zoals een schip dat soms ook kan doen. Zeker hier op de ruimte met harde wind, is dat in het begin weer even wennen aan alle geluiden en gekraak.

Wat ons volgende week weer brengt is afwachten. Een fijne week gewenst. 

De afwerking om de badkamerdeur.

Het is net scheepstimmer werk.

Hier de afwerking aan de bovenkant van de veranda ramen. 

Het begin van de afwerking van de 2 daklichten.

Wie een kuil graaft..... valt er zelf in. Wat is die droge klei hard.

Rechts zit ik op het zand. Hoera.

Ze zijn nog op Groot Bronswijk bezig met wisselwoningen en de reconstructie van het riool en een nieuwe asfaltweg. Eind oktober is het klaar. De weg heet Salém. Rechts bij de Legoblokken is de begraafplaats van destijds de patiënten van Groot Bronwijk. Hele bijzondere namen overigens,  refererend aan de gebouwen die hier vroeger stonden. Bethel, Nieuw Hebron, De Burcht etc. Nu maar hopen dat de prachtige monumentale Platanen het ook blijven redden na al dat gegraaf.

Altijd weer mooi die luchten hier. Dit is Undulatus bewolking

Het ontstaat doordat boven en onder de bewolking de luchtstroom in snelheid verschilt.

Het ongedierte gaas.

Laten we hopen dat het helpt.

Zou me niet verbazen dat ze toch een gaatje vinden en dat ik op een moment de muizen aan de binnenkant van het gaas zie lopen. 

Voor wie alleen het lezen over het bouwen van het huis😁 zoekt moet nu dan ook afhaken. 

Hieronder een paar foto,s van mijn wandeltocht op zondag na het maken van het blog. Meestal doe ik die tochten vanuit het huis maar nu wou ik toch eens verder weg. Verandering van spijs doet eten.

Ik was er al eens een paar keer geweest. Nieuw Statenzijl op de grens van Duitsland en Nederland. Maar nog nooit in de Kiekkaaste. Een bijzondere tocht er naar toe over een plankenpad. Nieuw Statenzijl is een spuilocatie met een schutsluis en vistrap. Een prachtig stil gebied en ook weer zo,n pareltje van Groningen. Er staan een paar huizen en verder is er weinig, op in de zomer een koffie barretje na, waar ze heerlijke koffie maken

Dat maakt het ook zo mooi. Het zit hem niet in het vertier maar in de schoonheid van de omgeving.

Leuke beweeg kunst op de dijk.

Een prachtige dynamische constructie. Je moet er mar op komen. Maar daarom ben je ook kunstenaar. Mensen blijven verbazen.

Een meter of 5 hoog en waait automatisch met de wind mee. Een soort van windwijzer maar dan anders.

Even in Duitsland

Ook dit is weer een pareltje op deze locatie. Een vogelkijkhut.

Het eind van de vaargeul en het begin van de Dollard vanuit de Kiekkaaste.

Wat een rust. Wat een verstilling.

Begin van de kwelder. Scheiding Wad/kwelder vanuit de Kiekkaaste

De vaargeul naar Nieuw Statenzijl

Filmpje. Dit bedoelen ze nu met wuivend riet.

Op de achtergrond Emden.

Dit is hem nu. Hoog boven de kwelder en het evt hoog water.

Het plankenpad er naar toe. Helaas nu in onderhoud dus ik was net op tijd.

De ene kant Duitsland de andere Nederland. Geen grens controle. Makkelijk smokkelen hier. Toen ik er was vroeg een Deense motorrijder of hij hier ook naar D kon over de grens. Ja dat kan als je tussen het hek door past. Waarom juist hier??? Het kon. Wel de borden alleen voor fietsers negeren dan. Maar de Boa's en de grenscontroles zijn hier toch in geen velden of wegen te bekennen..

Een puur natuur 'schilderij'.

Er is hier ook een mini getijdenhaventje van een lokale watersport club. Je kunt zien dat ze aan het spuien zijn. Zo blijft de vaargeul ook een beetje op diepte.