Een tak die niet mee buigt in de storm, zal breken.

Het was me het weekje wel. Havenmeester. Omdat het herfstvakantie is en een voorspelde herfststorm, in aantocht, was er veel reuring in de haven. De verkoop van stroom muntjes ging super en zelf waren er een paar passanten in de haven die op weg zijn naar de winterbergingen, waar afgelopen vrijdag niet gelift kon worden ivm de storm. 

Tussen de middag ging ik niet naar huis en kon ik mooi onze boot storm proof maken. Normaal ga ik altijd naar een winterplek waar de boot van de steiger af waait. Nu blijf ik ter lering eens liggen op mijn vaste plek. Een paar stootwillen er bij gekocht die toch al nodig waren.

Zo'n dag havenmeester duurt lang. Gelukkig waren er familie en vrienden die even langs kwamen om mij dichterbij in Delfzijl te bezoeken. Dit breekt de dag.

Ook moest ik vele ligplaatshouders bellen ivm hun slecht afgemeerde schepen of klapperende lijnen in de mast. Men vertrekt vaak van zijn/haar boot als het rustig is maar als Aeolus langs komt waaien, dan staat alles te klapperen. De flats rondom de haven zijn daar niet blij mee en er komen dan klachten. Wat mij ook sterk verbaasd is hoe men zijn eigen schepen vast legt in de haven. Ik moet toegeven dat onze jachthaven niet makkelijk is door de spuisluizen die zich vlakbij bevinden.

Op zeer natte dagen kan er soms wel 75 cm aan kanaalpeil gespuid worden. Meestal waait het dan ook hard uit het zuidwesten en stuwt het water eerst vanuit het Eemskanaal op naar onze haven. Je hebt dan soms wel 25 cm opwaaiing. Het tijverschil is dan 1 meter. Dat snappen niet alle bootjes bezitters. 

Hoe je moet afmeren is dan met lange meerlijnen en er tevens voor zorgen dat de boot niet onder de steiger kan waaien met laag water door het spuien.

Er stonden ook nog een paar Bimini,s op en die vangen veel wind. Als havenmeester mogen wij ivm de aansprakelijkheid niet op de schepen komen. Dan maar bellen. Maar veel klanten wonen in DE en gaan daar geen 100 km voor rijden. 

Als met al was het wel bijzonder wennen na 3 jaar van absentie  aan dit vrijwilligerswerk. Het voelde sterk als mijn oude werk. Ik ben niet voor niets vrijwillig gestopt met dat werken bij een baas. Gelukkig is dit maar 1 dikke week in het jaar en misschien ook wel goed dat ik weer eens even onder de mensen was haha. Hier in Wagenborgen aan het werk op de bouwplaats voelt soms ook een beetje als kluizenaar.

De garagedeur en het grote garageraam + een kunststof achter garagedeur zijn inmiddels besteld💥💫😁. Komen allemaal pas in februari😨

Nu blijven en nog 2 kozijnen over die Jan zelf maakt. Het sauna raam omdat dat ook gehard glas in komt ivm het temperatuur verschil met buiten. En een klein raam in de westgevel. Die was in Estland niet mee besteld omdat we toen niet wisten hoe we dat op gingen lossen. In Nederland kon niemand dit profiel leveren en die alsnog in Estland laten maken was veel te duur. Aangezien we veel korte stukken gevel Siberisch lariks over hebben, heeft Jan deze verlijmt en exact nagemaakt naar het originele profiel. En dat is hem knap gelukt. Dat doe ik hem zeker niet na.

Ook heeft hij 1 opstap bij de veranda gereed. Helaas was zijn drukmiddel in de haven aan het werk en ik denk dat het voor hem een comfortabel weekje was. En nu oordeel ik zelf ook haha. 

Op zondag 26 oktober na de enorme plensbuien van vannacht. Het land verandert langzaam in een watervlakte ondanks de drainage die er in gemaakt is.

Dit zijn 2 staaf Magnesium anodes die overboord hangen op onze aluminium boot. Magnesium is onedeler dan de legering waar de boot van gemaakt is. Deze anodes lossen dus sneller op als ze elektrisch verbonden zijn met de boot ( ze hangen aan de een putting) Dan is er theoretisch minder kans dat je eigen boot oplost als deze bijv tussen 2 stalen schepen ligt of bij een stalen damwand. Het lijkt ook daadwerkelijk te werken. 

2 nieuwe Magnesium anodes aan een RvS draad. Deze hangen in de haven altijd over boord. Dit zijn eigenlijk lasblokken voor en stalen schip. Deze stalen lippen heb dan ook maar in de teer gezet. En 1 lip heb ik er af geslepen. 

De afstap van de veranda. Moet nog in de olie en de teer. Nu nog onder het plastic omdat het de komende dagen flink blijft regenen.

Hier het eerste te lijmen kozijn. Exact een kopie van de originele ramen uit Estland.  Wij hebben 4 sergeants. Dat zijn hele lange buisklemmen. Hier kun je dit soort van grote lijmklussen prima mee klemmen en uitvoeren. 

Hier ligt verlijmd hot voor 2 kozijnen.

Dit is het profiel en kun je ook goed zien hoe dit watervast gelijmd is. Dit kozijn gaat nooit meer torderen of trekken. Zelfs het schuine anti druppel profiel zit er in.

Dit is het Estlandse profiel. Dit kennen ze niet in Nederland.

Een soortgelijke rand komt nog op de entree trap aan de voorzijde. Zie hier onder.

Op de bijna droge vrijdagmiddag tijdens de storm nog gemonteerd. Dat was niet fijn. Maar ze zitten er op. 

Nu nog de reling /railing . 

Straks eindelijk normaal naar binnen.

De planken gaan aan de onderkant nog 1 x in de olie en gaan nat op de zwarte constructie.

Worteldoek onder de entree constructie. Er moest ook op een paar plekken ook nog anti muizengaas.

Dit was mijn uitzicht de afgelopen week

Op zich genoeg te zien.

De weg over de sluis in Farmsum was de hele tijd ivm werkzaamheden tot 1 brug beperkt. Geen omrijden dus voor een dichte sluis brug. Werkelijk elke dag moeten wachten. Zelfs 1 x 20 minuten. Er moest een schip uit de sluis en een duwbak in, die maar net paste. Alles wegen erom heen stonden vast met wachtende auto's.

Gelukkig was er ook nog een mooie zonsopkomst deze week

De oude directeurs villa van Groot Bronswijk is niet meer😓. 

Rest een hoop puin.

De weg naar de begraafplaats op G.B met prachtige oude Platanen is nu bijna klaar. Het diepriool zit er in. Nu het asfalt nog. Hoop dat de Platanen het gegraaf overleven. Zie hoe prachtig ze gevormd zijn naar de westenwind. 

De kortste straatnaam van Groningen. Dit is een streekje vlakbij waar wij wonen in Wagenborgen

Kopaf of Kop-Af (Gronings: Kop-òf) is een buurtje op de grens van de gemeenten Eemsdelta en Oldambt, dat vroeger onder Nieuwolda viel. Het ligt even ten oosten van Wagenborgen aan de noordzijde van het Hondshalstermeer, aan de Hondshalstermaar. Nabij ligt het gehucht Scheve Klap. Een deel van de weg bij Kopaf volgt de loop van de oude Weerdijk.

In de 19e eeuw werd de boerderij die hier stond aangeduid als De Groenweide of De Groene Weide. Mogelijk was het een herberg.

Naam

De naam Kopaf is waarschijnlijk ontleend aan een afsnijdingskanaaltje genaamd Lutkemaar, dat al in de 17e eeuw werd gegraven om het water uit het Hondshalstermeer, dat door de nauwte van de Hondshals werd gehinderd, sneller te kunnen laten afstromen naar het Termunterzijldiep.^[1]

Een volksetymologie suggereert dat de naam is ontstaan door een serie tragische ongelukken, waarbij mensen werden onthoofd, of vanwege enkele zelfmoorden die hier zouden hebben plaatsgevonden.^[2]

 De naam 'Kopaf' bij Wagenborgen betekent waarschijnlijk 'kop-af', wat een verwijzing kan zijn naar het einde van een dijk, een keerpunt in de weg of een boerderijnaam. De naam is Gronings (Kop-òf) en verwijst naar een buurtje gelegen aan het einde van de oude Weerdijk en ten oosten van Wagenborgen. 

• Kop-af/Einde van de dijk: 

  De naam kan verwijzen naar het einde van de oude Weerdijk. Omdat Kopaf dichter bij het Hondshalstermeer ligt, is het mogelijk dat de dijk hier ophield of een ander doel diende

  .